پروبیوتیک‌ها در مقابله با عفونت باکتریایی چه تاثیری دارد؟
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۴۴۱۸۴
استافیلوکوکوس اورئوس معمولاً باعث عفونت‌های پوستی می‌شود، اما اگر وارد جریان خون شود می‌تواند منجر به بیماری جدی و بالقوه کشنده شود. سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس (MRSA) مقاوم به متی سیلین بسیار نگران کننده‌تر هستند؛ آن‌ها "ابر میکروب‌هایی" هستند که در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان عفونت‌های استاف مقاومت می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بدن انسان به طور طبیعی دارای استافیلوکوکوس اورئوس است که بینی و پوست دو نقطه اصلی آن هستند؛ بنابراین محققان سعی کرده‌اند از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا ضدعفونی‌کننده‌ها برای پاک کردن استاف در آن نواحی بدن، در موقعیت‌های پرخطر استفاده کنند مانند زمانی که افراد در بیمارستان بستری هستند یا تحت دیالیز کلیه قرار می‌گیرند.
«مایکل اتو»، محقق ارشد از مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی ایالات متحده، گفت: «اما یک مانع کلیدی در این زمینه وجود دارد: روده یک "مخزن" بزرگ‌تر برای استافیلوکوکوس اورئوس است و به سرعت ذخایر تخلیه شده در بینی یا پوست را دوباره پر می‌کند. این یک مشکل بزرگ است، زیرا هیچ راه مطمئنی برای هدف قرار دادن استافیلوکوکوس اورئوس در روده وجود ندارد.»
اتو گفت: «استفاده از آنتی بیوتیک‌های خوراکی به سادگی امکان پذیر نیست. چراکه به طور بی رویه باکتری‌های "خوب" را که به طور معمول در روده زندگی می‌کنند و از عملکرد‌های حیاتی بدن پشتیبانی می‌کنند، از بین می‌برد.»
محققان برای مطالعه جدید، پروبیوتیکی به نام Bacillus subtilis را استفاده کردند. آن‌ها این باکتری را تا حدی بر اساس یک یافته عجیب از یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ انتخاب کردند: افرادی که باسیلوس در مدفوع خود داشتند، هرگز استافیلوکوکوس اورئوس در بدن خود نداشتند.
اما حمل باسیلوس ممکن است یک عامل محافظتی باشد. در مطالعه قبلی، محققان دریافتند که اکثر انواع باسیلوس، از جمله بیشتر سویه‌های B. subtilis، موادی ترشح می‌کنند که به طور خاص مانع استافیلوکوکوس اورئوس در بدن می‌شوند.
همه این‌ها این احتمال را افزایش می‌دهد که باسیلوس می‌تواند برای تخلیه انتخابی استافیلوکوکوس اورئوس در حالی که سایر باکتری‌های روده را به حال خود رها می‌کند، استفاده شود.
مطالعه حاضر شامل ۱۱۵ بزرگسال سالم از تایلند بود که نمونه‌های بینی و مدفوع آن‌ها نشان داد که ناقلان دائمی استافیلوکوکوس اورئوس هستند. آن‌ها به طور تصادفی به مدت ۳۰ روز هر روز مکمل B. subtilis یا کپسول دارونما مصرف کردند.
در پایان، این مطالعه نشان داد که این پروبیوتیک تقریباً استافیلوکوکوس اورئوس را در روده از بین می‌برد و میزان آن در مدفوع شرکت کنندگان به طور متوسط ۹۷ درصد کاهش یافت. همچنین سطح باکتری در نمونه‌های بینی را به میزان دو سوم کاهش داد.
همچنین هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که پروبیوتیک اثرات مضری بر ساختار باکتریایی روده داشته باشد.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيکمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: پروبیوتیک ها عفونت باکتریایی استافیلوکوکوس اورئوس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۴۴۱۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چه کنیم عفونت لثه نگیریم؟
بهزاد هوشمند، جراح لثه گفت: در عفونت لثه سه عامل که هرکدام یک ضلع مثلث را تشکیل می‌دهند، نقش دارد.
به گزارش ایسنا، وی افزود: مهم‌ترین عامل اصلی، بیماری‌های نسوج نگهدارنده دندان و لثه، پلاک میکروبی یا مجموعه‌ای از میکروارگانیسم‌هایی است که در محل اتصال لثه به دندان تشکیل می‌شوند و آهسته آهسته به شیار لثه نفوذ می‌کنند و محصول ناشی از سوخت و ساز میکروارگانیسم‌ها باعث می‌شود کیسه تشکیل شود و مهم‌ترین جزء این قضیه، پلاک میکروبی است.
وی در ادامه تاکید کرد: پس رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان عامل کلیدی اصلی است و میکروارگانیسم‌هایی که در محیط عفونی قرار دارند. عامل دوم، میزبان مستعد است. عامل سوم، مواد غذایی است. اگر فرد مسواک نزند، تغذیه مناسب هم نداشته باشد و عادات موضعی مضر نیز داشته باشد، مستعد بیماری لثه می‌شود.
هوشمند در ادامه گفت: عفونت‌های لثه یک فاکتور خطر واقعی برای بسیاری از بیماری‌های عمومی به حساب می‌آید. این بیماری‌ها شامل دیابت، عروق کرونر، گرفتگی عروق مغزی حتی روماتیسم مفصلی، انواع بیماری‌های روحی ـ روانی و افسردگی است.
این جراح لثه در پایان با اشاره به اینکه شیار لثه یعنی محل اتصال دندان به لثه ۱ تا ۱.۸ میلی متر عمق دارد، خاطرنشان کرد: از طریق شیار لثه مایعی ترشح می‌شود که این مایع مشتق شده از جریان خون است. این مایع به بزاق وصل شده و ما هنگام غذاخوردن آن را به دستگاه گوارش‌مان وارد می‌کنیم. بخش اول هضم و جذب به‌واسطه این‌ها صورت می‌گیرد؛ بنابراین مهم‌ترین جزء کمک به پیشگیری از بیماری‌های لثه، رعایت مناسب بهداشت دهان است.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد